طرح سؤال:
1- طبق آيات شريفه قرآن کريم، خدای متعال از چه شيوه هايی اعمال انسان ها را مورد ارزش يابی و سنجش قرار می دهد؟
2- آيا شيوه های ارزشيابي پيشرفت تحصيلی در نظام آموزش وپرورش با رهنمودهاي قرآن کريم در اين باره امکان مطابقت دارد؟
3- آيا ضرورت و امکان مطابقت اين دو نوع ارزشيابی با يک ديگر وجود دارد؟
مقدمه
الف) واژه "ارزشيابي" در فرهنگ نامه های لغات فارسي(دهخدا، معين،عمید و ...) تحت عنوان ارزيابي و عمل، يافتن هر چيز و ارزش و بهاي آن وسنجش و بررسي تعريف شده است. در فرهنگ روانشناسي "آرتوربر" به معني تعيينارزش و اهميت يک چيز آمده است. هم چنين در سايرفرهنگهاي شناختي "مانندآموزش وپرورش" با معاني تعيين ميزان موفقيت يک برنامه، يک درس،يک آزمايشو ... نيز به معني قضاوت و داوري بيان شده است. در فرهنگ قرآن،اين واژهبا کلماتي چون "اِمتَحَنَ" (سوره ممتحنه/10)، "اِبتَلی"(سوره بقره/124) و" فِتَن" (عنکبوت/3 )به معني آزمون، آزمايش و امتحان آمده است.
لطفا ادامه مطلب راکلیک کنید