معرفی یکی از علما بزرگ قوچان

علامه حاج شیخ عزیزالله عطاردی در پنجم آذرماه 1307ش، در روستای بگلر از توابع شهرستان قوچان به دنیا آمد.

آموزش های اولیه و روخوانی قرآن را در روستا از پنج سالگی آغاز کرد. در سال 1325 وارد حوزه علمیه قوچان و پس از دو سال در سال 1327 وارد حوزه علمیه مشهد شد. در آذرماه 1331 مشهد را جهت ادامه تحصیل به مقصد تهران ترک کرد.

 نخستین کار منتشر شده استاد، استخراج غلطنامه فروع کافی است که در سال 1334 به انجام رسیده و منتشر شده است.  در سال 1342 ایران را به مقصد نجف اشرف ترک کرد و در آن سامان با علّامه امینی آشنا شد.

سفرهای استاد عطاردی از سال 1344 با مشرّف شدن به مکه و مدینه آغاز می شود و پس از آن، سفرهای متعدّد به کشورهای هند، پاکستان، افغانستان، یمن، مصر، سوریه، لبنان، انگلستان، فرانسه، بلژیک، آلمان، ترکیه، روسیه، ازبکستان، تاجیکستان و ترکمنستان در طول 24 سال برای وی ره آوردهای علمی و فرهنگی فراوان داشته است.

 استاد عطاردی در نیم قرن تلاش علمی، بیش از شصت عنوان کتاب در بیش از یکصد مجلّد به جامعه علمی تقدیم کرده است. کارهای علمی چاپ شده استاد عطاردی، از نظر موضوعی به سه حوزه: حدیث، تاریخ و جغرافیا، و ادبیاتْ تعلّق دارند و از نظر شکل و ساختار، در چهار گروه، دسته بندی می شوند:

  الف ـ تألیف و پژوهش، 28 عنوان

  ب ـ تصحیح، 9 عنوان

  ج ـ ترجمه، 9 عنوان

  د ـ فهرست نگاری، 3 عنوان