ارزش سرمایه عمر (1)

یکیاز شرایط موفقیت انسان درک کردن

قیمتو ارزش وقت است.اگر جوانی ثروت هنگفتی

ازپدر به ارث برده باشد و دیوانه وار اسراف و تبذیر کند

همهمتاسف و متعجب می شوند،به حال جوان رقت می کنند

،عاقبتشومش را همه حدس می زنندکه چه بدبختیها و پشیمانی

هاست.همهماها کم و بیش با همچو کسانی برخورد کرده ایم و بسیار

تاسفخورده ایم ولی همین ما،خود ما نسبت به سرمایه بزرگتر و با ارزش

تریعنی وقت و عمر همان معامله ای را می کنیم که آن جوان نسبت به

مالو ثروت خود می کند و هیچ گونه متاثر نمی شویم. این خود نشانه

ایناست که ما ارزش پول را خوب درک می کنیم ولی ارزش وقت و

زمانرا درک نمی کنیم.معمولا اشخاص تربیت یافته که به حقوق

دیگرانتجاوز نمی کنندو ازخدا می ترسندممکن نیست ده شا

هیمال کسی را بخورند و تلف کنندو اگر احیانا مال دیگری

راتلف کردند از ما ل خودشان جبران می کنند ،ولی

همیناشخاص که اینقدر برای مال دیگران حرمت

وحقوق قائل اند،برای عمردیگران

حرمتیو حقی قائل

نیستند،بهخودشا

نحق می دهند

بهبهانه ای وقت

دیگریراتلف ک

نند،مثلاخلف و

عدهمی کنند .

همهاینها دلیل

استکه ما به

معنایکلام ر

سولاکرم(ص)

توجهنداریم واز

حکمتآن حض

رتپیروی نمی

کنیمکه می فر

ماید:حرمتعمر و زمان

بالاتراز حرمت مال است.اگر

مالکسی را تلف کنیم می توانیم از مال خودمان جبران کنیم

ولیآیا اگر وقت دیگران را تلف کنیم می توانیم مقداری از عمر خودبه او بدهیم؟